OGIBiz Website

Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού

Δικηγόρος Αθηνών

 Το καθεστώς γελά δυνατά με την κατάντια μιάς ελληνικής κοινωνίας πλήρως παραδεδομένης στην αυθαιρεσία, την ασυδοσία και την κατάχρηση εξουσίας από μέρους του εις βάρος της. Μετά το ξεπούλημα της Μακεδονίας στους ανυποδήτους Σλάβους των Σκοπίων, τα μέτρα ολοκληρωτικού εγκλεισμού κατά την πανδημική απάτη, τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και την διάλυση της παραδοσιακής οικογενείας με την αναγνώριση γονεϊκών δικαιωμάτων σε παρά φύσιν μορφές περιπτύξεως, ενώ συζητείται ήδη σοβαρά να επιτραπεί ο «γάμος» ακόμα και ανάμεσα στα πρώτα ξαδέρφια, κι εφόσον το προτεκτοράτο των Αθηνών διεπίστωσε μετά βεβαιότητος ότι τούτον τον λαό δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο από την παράμονή του στη μιζέρια του μικροαστισμού, υπολαμβάνοντας πως θα τελευτήσει ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά, εώρα πεδίον δόξης λαμπρόν για την ανενόχλητη και αθόρυβη διευθέτηση και των έθνικών μας θεμάτων γύρω από τις διμερείς σχέσεις μας με το γενοκτονικό κράτος-συμμορία.

 Ο γείτων της κατεχομένης Ιωνίας δεν έχει σταματήσει να τρίβει τα χέρια του στη θέα ενός πληθυσμού, χωρίς ταυτότητα, ετοίμου να δεχτεί τα πάντα κι άνευ προϋποθέσεων, εκχωρώντας κάθε του ελευθερία μη ενδιαφερομένου πλέον ούτε κατ’ ελάχιστον για την Πίστη και την Πατρίδα του. Τους προσκυνημένους δεν τους λυπήθηκε κανείς, για να τους ελεήσει ο Τούρκος, ο οποίος αναζητεί την κατάλληλη ευκαιρία επελάσεως, εισβολής και προσεταιρισμού ημετέρων κεκτημένων.

 Ο σουλτάνος μπορεί να αδρανεί κατά καιρούς, να ανακρούει πρύμναν κατά διαστήματα, να αποτείνετε άλλοτε στους βορειοατλαντικούς κι άλλοτε στους αντινατοϊκούς, διατηρώντας πονηρώς σε ισορροπία τις συμμαχίες του, αποκερδαίνοντας οφέλη εκατέρωθεν, γιατί φροντίζει να μην εκπέμπει το μήνυμα του δεδομένου κυνός του ενός ή του ετέρου γεωστρατηγικού μετώπου, αλλά ένα δεν θα παύσει ποτέ από μεριάς του, να εποφθαλμιά την γή των γκιαούρηδων, στοιχηματίζοντας στην ευνοϊκή για εκείνον στιγμή για νέα Ίμια και νέους Αττίλες.

 Κι αν μπορεί να υποθέσει κανείς τι αποθρασύνει το τομάρι του, τι αγριεύει τις διαθέσεις του και τι ενισχύει την πεποίθησή του, ότι το ελληνώνυμο δόγμα της αποτρεπτικότητος δεν στοιχείται παρά στην πλαγία όψη της ενδοτικότητος, δεν θα δυσκολευτεί να εύρει την απάντηση στο λιλιπούτειο πολιτικό ανάστημα των ανδρεικέλων τα ηνία ελεγχόντων που με περισσή ιταμότητα διατυπώνουν δηλώσεις της προδοτικής μορφής, πως «η μισή Κύπρος είναι τουρκική», ισχυροποιώντας ωσαύτως τις διεκδικήσεις του εχθρού για ισοτιμία και ισοπολιτεία του ψευδοκράτους στον Κυπριακό διάλογο. Άλλοι δίδουν εντολή για εκκίνηση διερευνητικών επαφών προς διαπραγμάτευση δικών μας εδαφών, άλλοι λείχουν το δάπεδο μεθ’ υποκλίσεων στο πέρασμα του νεοθωμανού αφέντη κι άλλοι παραχωρούν εν ενί στόματι σκλαβωμένες ελληνικές πατρίδες, οι οποίες βάφτηκαν στο αίμα νεκρών ηρώων, δικαιωματικά στον κατακτητή, αναγνωρίζοντας τις αξιώσεις του και επιρρωνύοντας τον ιμπεριάλισμό του.

 Ένα ολόκληρο υπουργικό συμβούλιο στην ημεδαπή με τουρκική ψυχή εργάζεται προς όφελος των επεκτατικών βλέψεων των μεμετίων. Για να εκπαιδευτεί, κατηχηθεί και εξοικειωθεί, όμως, ακόμα κι ο πιο επιμόνως εθνικά σκεπτόμενος εκ των πληβείων, οι μέθοδοι προπαγάνδας δεν παύουν.

 Ήδη σε δημοτικά σχολεία των Σερρών ενδύουν μικρά παιδιά με τα κουρελόπανα της ημισελήνου, για να εθιστεί το Ελληνόπουλο με τη νέα πραγματικότητα που του ετοιμάζουν, εκείνη της υποταγής στον Αγαρηνό που προαλείφεται σοφά πλήν όμως κείται επί θύραις. Τα μέχρι τώρα δεδομένα βοούν από μόνα τους, ότι επομένη Εθνική τραγωδία την οποία θα ζήσουμε από το κυβερνείο των στοών θα είναι στο Αιγαίο, το οποίο πρέπει να σταματήσει να λέγεται «ελληνική λίμνη», όπως είχε υποστηρίξει ευτραφής ιερά αγελάς του συστημικού τόξου, και στην μαρτυρική Μεγαλόνησο, η οποία δρομολογείται να υποβληθεί σύμπασα δια της ομοσπονδιοποιήσεως σε καθεστώς πλήρους κατοχής, η οποία θα παρουσιαστεί από τα υποχείρια της Εσπερίας ως εθνικώς ωφέλιμη λύση αντίστοιχης κλίμακος επιτυχίας με το ρεζίλι των Πρεσπών.

Πλανάται όστις υπολαμβάνει ότι θα εκφύγει της ταπεινώσεως και των επιπτώσεων της μειοδοσίας προς τον Ελληνισμό. Όλοι οι Έλληνες στην ίδια σκάφη πλένουμε τα ρούχα μας και κανείς από εμάς δεν γεννήθηκε με αναφαίρετο το αγαθό της Ελευθερίας, αν δεν το περιφρουρήσει ο ίδιος απ’ αυτούς που το επιβουλεύονται.

 Τίποτε δεν μας χαρίστηκε αιωνίως και τίποτε δεν μας εγγυάται ότι θα το έχουμε κι αύριο, αν δεν λάβουμε την απόφαση να το θωρακίσουμε με σθένος, υφιστάμενοι θυσίες, κόστη και ζημίες. Με τον λαό απρόθυμο να αντισταθεί, τους ηγετίσκους σε ανοιχτή γραμμή με τον εχθρό, ώστε να του παραδώσουν ό,τι ποθήσει, από νησιά, θάλασσες και ακτές μέχρι ορυκτούς πόρους και δικοινοτικό ενιαίο κράτος στην Κύπρο υπό τη δική τους διοίκηση, αρκεί να μην ταράξουν τους κοιμωμένους ραγιάδες, και τους δυτικούς να σφυρίζουν αδιάφορα, αν κάτι στραβώσει, να είμαστε έτοιμοι για μεγάλες ήττες, οι οποίες κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα είναι και τόσο αναίμακτες.

 Ο Τούρκος δεν έχει μάθει στην μπέσα, στα πολιτισμένα τραπέζια της Ευρώπης και στις μακράς διαρκείας συμφωνίες εμπιστοσύνης. Ένα πράγμα καταλαβαίνει : ή μάχαιρα ή υποταγή.

 Και δυστυχώς κάθε μέρα που περνά τού επιβεβαιώνουμε ότι δεν είμαστε καθόλου διατεθειμένοι να υψώσουμε την πρώτη, για να απαρνηθούμε την δεύτερη.

Πηγή: eoneolaia.com